All Things Work Together For Good: January 2007

2006 has gone by quickly. For us it was a "remarkable" year.

Het jaar 2006 behoort alweer tot het verleden. Voor ons was het zeker een “merk”waardig jaar.

In January 2006 Mary traveled to Holland again, this time to attend her father's funeral. Shortly before Christmas she also visited and could still see him and speak to him. He was very happy that she had come. They could say their final goodbyes. We may know that He is with His Lord and Saviour. That is a great comfort for his loved ones.

Marry is begin Januari 2006 nogmaals naar Nederland gereisd om aanwezig te zijn bij de begrafenis van haar vader. Even voor de Kerst heeft ze hem nog kunnen zien en spreken. Hij was erg blij dat ze gekomen was. Ze hebben toen nog afscheid kunnen nemen. We mogen zeker weten dat hij veilig bij zijn Heiland is. Dat is een grote troost voor hen die achterblijven.

To investigate my symptoms I attended University Hospital in London (Neurological clinic) for tests and diagnosis. It appeared to be that, which we expected based on our own research: the diagnosis was ALS, also known as Lou Gerhrigs disease. The Lord has given me peace, an enormous treasure, with how He is planning my future. I am safe in His hand. What He does is always the best for His glory. We, His creatures, are to follow where He leads. He provides strength, comfort, courage and joy in Him for each day. My trust is in God almighty, the creator of all that exists, and I am in His special care.

In verband met mijn ziekte verschijselen ben ik een aantal malen naar het University Hospital in London (Neurological clinic) geweest voor tests en diagnose. Het bleek inderdaad te zijn wat we verwachten: de diagnose is ALS, ook wel Lou Gerhrigs disease genaamd. De Here heeft mij vrede gegeven met dat, wat hij voor mij heeft weggelegd. Ik weet dat ik veilig ben in zijn handen. Wat de Here doet is altijd het beste voor Zijn eer. Wij hebben alleen te volgen waar Hij leidt. Hij geeft ook kracht en sterkte voor elke dag. Op Hem mag ik elke dag weer vertrouwen.

Mary and I had the privilege and abilities to, in April of 2006, visit our children Peter and Lauralee, in South Carolina. It was a very enjoyable time.

Marry en ik hebben het voorrecht en de mogelijkheid gehad om in April onze kinderen (per auto 1300 km) te bezoeken in South Carolina. We hebben daar een fijne tijd gehad.

In the weekend we attended Woodruff Road Presbyterian Church in Greenville with them, where Peter is an intern. After that we continued to the mountains in Virginia and stayed at the

Het weekend zijn we met hen naar Woodruff Road church in Greenville geweest, waar Peter intern (hulp prediker) is. Daarna zijn we verder gereisd naar de bergen in Virginia en verbleven in de

We traveled back home through North Carolina – Virginia – New York to Buffalo, and there crossed the border to Ontario. It was a beautiful holiday with summery weather. (25 -28 c).

We zijn via North Carolina – Virginia – New York terug gereisd naar Buffalo, en toen overgestoken naar Ontario. Het was een fijne vacantie met mooi zomers weer. (25 -28 c).

On June 14th, 2006 our 9th grandchild was born (in Ontario): Peter Christian (II), son of Peter Christian en Lauralee. His family moved to Ontario temporarily for the birth. During this time Peter preached, as intern, for a 10 week period in Cambridge for a pastor who was on a sabbatical. Peter presently studies at Greenville Theological Seminary in Greenville, South Carolina, (US) where he has lived since 2003. He hopes to complete his studies in May of 2007.

Op 14 Juni 2006 werd ons 9e kleinkind in Ontario geboren: Peter Christian (II), zoon van Peter Christian en Lauralee. De familie was voor deze gebeurtenis tijdelijk van South Carolina naar Ontario verhuisd, waar Peter 10 weken heeft gepreekt voor een predikant in Cambridge die met studie verlof was. Peter studeert momenteel aan de Greenville Theological Seminary in Greenville, South Carolina, (US) waar hij sinds 2003 woont. In mei van dit jaar (2007) hoopt hij klaar te komen met zijn studie.

Bill and Rebecca, together with their daughter Anna (1 year old) lived in Scotland last year. For the first half of 2006 he studied at the University of Aberdeen, (Highland Theological College), for his doctoral degree. Subsequently he accepted an appointment as professor of church history at the Huntington University in Huntington, Indiana, (US) where he lived the 2nd half year of 2006. This is a one year assignment, which provides him the opportunity to simultaneously continue his PhD studies. The 150 students in his class provide quite a lot of work for this position.

Bill en zijn vrouw Rebecca woonden samen met hun dochterje Anna (1 jaar oud) in Scotland. Hij heeft het eerste halfjaar van 2006 gestudeerd aan de University of Aberdeen, (Highland Theological College), voor zijn doctorale studie. Daarna heeft hij een benoeming aanvaard als professor kerk geschiedenis aan de Huntington University in Huntington, Indiana, (US) waar hij het 2e halfjaar van 2006 heeft gewoond, en nu nog is. Dit is een eenjarige benoeming, welke hem tegelijkertijd de mogelijkheid bood om zijn PhD studie voor te zetten. Overigens heeft hij het toch wel aardig druk, met het werk nazien van de 150 studenten in zijn klas.

Our daughter Anita (a Christian Highschool teacher) started a friendship with Nick Higgins, (also a Christian Highschool teacher)from Virginia (US)and they celebrated their engagement on January 1st 2007.

Onze dochter Anita (Christian Highschool teacher) heeft deze zomer verkering gekregen met een jongeman: Nick Higgins, (ook een Christian Highschool teacher) uit Virginia (US) en ze zijn inmiddels (1 januari 2007) verloofd.

They have become great customers of the airlines.(Suffolk, Virginia is 1300 kms from St. Thomas ON.)

Ze maken wel royaal gebruik van de luchtvaart industrie om elkaar te zien. (Suffolk, Virginia is 1300 kms bij ons vandaan) .

Nick flew to Ontario to attend our Christmas dinner on December 22nd, and after that they flew to Florida together (2200 km) to his parents, and after that flew to Suffolk (900 km) for one week, where Nick stayed and Anita flew back to Ontario (1300 km). They are both again teaching their classes at their respective schools.

Voor ons kerstdinee op 22 december was Nick hierheen gevlogen, en daarna zijn ze samen naar Florida gevlogen (2200 km) waar zijn ouders wonen, en daarna naar Suffolk (900 km) voor een week, waar Nick is gebleven en Anita (moest helaas) daarna weer naar huis (1300 km). Ze staan nu beiden weer voor hun respectieve klassen.

As you may know, I have been church organist since 1958. In our church I have for several decades promoted the beauty of real pipe organ music versus the sound of our old electronic “organ”. Generally, the church membership did not see any benefit in change. Only when the old electronic started requiring costly repairs, was a shift in thinking noticeable. After many months of committee meetings, a pipe organ proposal was approved by consistory and congregation. In January of 2006 we could commence the building of a three manual organ of 38 stops. First task was to determine the stops, and their character

Zoals jullie weten ben ik sinds 1958 kerk organist. Ik heb al vele jaren de gedachte gepropageerd dat het veel mooier zou klinken als we ons oude electronische “orgel” in de kerk zouden vervangen met een echt pijporgel. In doorsnee was men niet zo voor dit idee. Totdat het oude pierement veel (kostbare) gebreken begon te vertonen. Na vele maanden werk en planning, was eindelijk de “kogel door de kerk”. Het voorstel werd door de kerkenraad en gemeente goedgekeurd. In Januari 2006 konden we beginnen aan de bouw van een drie klaviers orgel met 38 registers. Eerst de dispositie uitleggen,

then develop plans for the organ facade

toen plannen voor het orgelfront maken,

and then our able organ builders (Koopman Organs) realized the project. The work was completed in September of 2006. Regretfully, due to my ALS, I have not been able to accompany the congregation on our new organ. I do thoroughly enjoy the beautiful pipe organ music every Lordsday. On September 29th an inaugural concert was held with Jan Overduin, International Concert Organist, at the keyboards. Our church choir also participated, and a Jan Overduin, Organ CD was produced to commemorate this wonderful evening.
Make a donation, and get your free copy of the CD here

en toen kon het worden uitgevoerd. In September 2006 kwam ons nieuwe kerk orgel gereed.Helaas heb ik het als organist in de eredienst niet meer kunnen bespelen, omdat de ALS ook de spieren in mijn handen heeft aangetast. Wel geniet ik elke zondag van het prachtige orgelspel. Op 29 september is een openings concert gehouden voor een stampvolle kerk. Jan Overduin, internationaal concert organist, verzorgde het programma. Het was een prachtige avond.

ALS has also caused me to relinquish other functions and responsibilities. I have had to stop working and close down my company. It was also no longer possible to continue serving in capacities such as elder, organist and member of synodical committees or local committees etc. Increasing weakness has made it impossible for me to drive independantly. I require use of a wheelchair for longer distances.

ALS heeft ook andere beperkingen opgelegd. Ik heb voor de meeste functies (ouderling, lidmaatschap van diverse synodale deputaatschappen enz.) moeten bedanken omdat ik dit niet meer kan doen. Mijn spieren laten niet toe dat ik erg ver kan lopen, en gebruik ik dus voor afstanden buitenshuis een rolstoel.

Because my capacity to breathe is severely weakened, I need to use a machine to breathe. My breathing is too shallow to provide sufficient air. I use a bi-pap machine 16 hours a day for support. I am still able, using this machine, to drive myself and can also attend church services twice each Lordsday. That is a real blessing to me. We are happy at home together, and I am thankful for all the blessings we may receive day after day. The Lord is gracious to me. I am a sinner like every one else. Yet, receiving His love, comfort and care, I may place my trust in Him for my future. Knowing that my Lord died for my sins, I have a glorious future and will see Him face to face.

Omdat ook mijn longen zijn aangetast, gebruik ik een machine die lucht in mijn longen pompt. Mijn ademhaling is te oppervlakkig om voldoende lucht te geven. Ik gebruik deze machine ongeveer 16 uren per dag. Wel kan ik, zonodig met behulp van de “pomp” (bi-pap) nog wel zelf auto rijden. Ook kan ik elke zondag nog twee maal naar de kerk, en dat is een ware zegen. We hebben hier thuis goede dagen samen, en ik ben dankbaar voor alle zegeningen die ik elke dag weer ontvang. De Here is goed voor ons. Met zijn steun kan ik dan ook de toekomst vol vertrouwen tegemoet zien. Als de Here ons deel is hebben we een heerlijke toekomst!

In March of 2007 we were able to make a trip to visit our children in the USA as well as Anita's future inlaws in Florida, Jim and Terri Higgins, where we enjoyed great hospitality and Christian fellowship.

In maart 2007 konden we onze kinderen in de USA bezoeken en ook Anita's toekomstige schoonouders in Florida. We werden heel hartelijk ontvangen en konden met elkaar spreken over het belangrijkste: wat onze Zaligmaker voor ons heeft gedaan!

The Higgins home in Florida.

Hun huis in Florida.

In April 2007 our daughter Jennifer started getting Red Roses from a young man on our street: Scott Koopman, the son of our pastor.

Een interessante ontwikkeling: In april 2007 ontving onze jongste dochter Jennifer van een buurjongen, een zoon van onze predikant, rode rozen. (dat kan nog wel een staartje krijgen......)

July 2007
Together with our family, we could rejoice that our daughter Anita was married to Nick Higgins